ديده بان حقوق حيوانات: در چند ماه گذشته اخبار بسياري مبني بر خشك شدن و پس روي آب درياچه اروميه در خبرگزاري ها و نشريات انتشار يافته است، ولي به جرات مي توان گفت كه هيچ خبري عمق دردناك اين فاجعه را نمي تواند بيان كند چرا كه واقعيت از حد تصور همه ما خارج است.

به گزارش سبز پرس بلايي كه امروز بر سر اين درياچه بي بديل آمده است صرفا به خشك شدن آن ختم نمي شود، شرايطي كه امروز در اين درياچه و به تبع از آن در پارك ملي اروميه حكمفرماست بي شك هرگز با تمهيدات سطحي و حتي غير سطحي اتخاذ شده -از نظر نگارنده- به سادگي و در زمان كوتاه، تغيير پذير نخواهد بود. تشكيل سازندهاي نمكي چند لايه و قطور و چند لايه در ساحل و كف درياچه ، افت شديد آب و شوري ۴۵۰ گرم در هر ليتر آب درياچه ، امروز ديگر درياچه را از آستانه تحمل هر موجود زنده اي خارج كرده تا مرگ قطعي پيش برده است . تمامي چشمه هاي آب شيرين جزاير درياچه، مانند كبودان كه زيستگاه ۱۱۱۴ راس قوچ و ميش ارمني بوده و يا جزيره زيباي اشك كه زيستگاه ۲۰۰ راس گوزن زرد ايراني بودند امروز، كاملا خشك شده اند و با پس روي آب درياچه اين دو جزيره به همراه جزيره اسپير به يكديگر متصل شدند و اينك اين ۳ جزيره زيستگاه مشترك اين دو گونه ارزشمند را تشكيل مي دهند كه متاسفانه در تمام نقاط اجساد گوزن ها و قوچ و ميش ها به چشم مي خورند.

طبيعي است كه اين دو گونه با پسروي بيشتر آب درياچه اين زيستگاه ها را به سمت خشكي هاي اطراف درياچه ترك خواهند كرد. اما تراژدي بزرگتر اين بود كه در يك پياده روي در سواحل مشرف به درياچه در كمتر از ۲۰۰ متر با دهها جسد تازه و قديمي از انواع پرنده مواجه شديم كه در ميان آنها لاشه هاي بيشماري را لاشه پرندگان مهاجري رقم مي زدند كه فقط قصد عبور از منطقه را داشته اند. پرندگاني مانند انواع پرستوها، بادخورك ها، چك چك ها، چكاوك ها، زرده پره ها، سهره، بلدرچين، باكلان، عقاب، جغد، كلاغ، حواصيل ها و … افسوس و هزاران دريغ درياچه اروميه كه روزگاري پذيراي هزاران فلامينگو و پليكان خاكستري و تنجه و انواع مرغابي براي زاد آوري بود امروز نه تنها ديگر يك قطعه از اين پرندگان را در عرصه خود پذيرا نيست ، بلكه تبديل به دام مرگ براي پرندگاني هم شده كه فقط از آنجا عبور مي كنند. در اطراف پاسگاه محيط باني جزيره اشك كه در گذشته نه چندان دور بي شك يكي از زيباترين پاسگاه هاي ايران زمين بوده است، نه از آن سر سبزي درختان بنه و كيكم خبري است نه از شكوه درياچه حتي تا دور دست هاي آن.آنجه امروز باقي مانده، اجساد بي جان صد ها پرنده و دهها گوزن زرد و قوچ و ميش است كه به دلايلي معلوم و نامعلوم در شعاع كمي از پاسگاه جان داده يا در حال جان دادن هستند و قلب و روح هر بيننده اي را همچون گدازه هاي آتشفشاني مي سوزاند. ما چه كرديم با اين درياچه و با اين طبيعت بي بديل؟ و چه پاسخي داريم براي آيندگان كه نفرين شان را نثارمان خواهند كرد؟

نوشته شده در جمعه 25 فروردین 1391ساعت 04:07 توسط biz turkuz| 2باخیش